Warsztaty plastyczne

Dzisiejsza aura nie napawa nas optymizmem, dlatego warto wsłuchać się w słowa piosenki i pomalować świat na żółto i na niebiesko. Te i inne kolory w swoich pracach wykorzystali dziś uczniowie Zespołu Szkół w Woli Zachariaszowskiej na zajęciach bibliotecznych.

Na popołudniowych młodzieżowych warsztatach plastycznych w Kulturotece Bibice dekorowaliśmy torebki papierowe. Mieliśmy mnóstwo frajdy. To z pozoru nietrudne zadanie wymaga jednak nie lada wyobraźni, a tej nie brakuje naszym młodym artystom. Niektórzy z nich wybrali minimalizm, inni – bogato zdobili swoje torebki.

To był dzień pod znakiem różnorodności, czyli dla każdego coś miłego. Każdy robił to, na co właśnie miał ochotę. Takie zajęcia okazują się czasem strzałem w dziesiątkę, bowiem pozostawiają po sobie najlepsze efekty.

Co dobre szybko się kończy, więc i nasze etnograficzne warsztaty dobiegły końca. Spotykałyśmy się (a właściwie spotykaliśmy, bo w sierpniowych warsztatach uczestniczyli również panowie) przez kilka tygodni, by wspólnie pod czujnym okiem prowadzących spotkania instruktorów tworzyć bukiety zielne, dekorować i odnawiać gorsety, konstruować „pająka” i wreszcie stworzyć cudowne, pełne kwiatów nakrycie głowy prawdziwej krakowianki. Nie żaden kapelusz, czepek ni chustkę ale piękny czepiec.

 Jak wszyscy wiedzą, pisanki to nieodłączny element świąt wielkanocnych! W środowy wieczór spotkaliśmy się na familijnych warsztatach plastycznych w Kulturotece Bibice, na których wykonywaliśmy patchworkowe pisanki.

Jak co tydzień, poniedziałkowy wieczór upłynął w bibliotece w Zielonkach pod znakiem fotografii. Tematem obecnego spotkania była przesłona jako jeden ze składników dobrej ekspozycji. Na licznych przykładach instruktorki omawiały i prezentowały zależność między wielkością przesłony, a jej wpływem na ilość światła wpadającego na matryce oraz przy jakich przesłonach osiągamy małą lub dużą głębię ostrości.

Przed tygodniem w ciągu kilku godzin zdążyłyśmy przygotować kilkadziesiąt kwiatów z bibuły i krepiny. Wczoraj zaopatrzone w bambusowe kije, drut, gałązki tui, jałowca i bukszpanu oraz suche trawy przystąpiłyśmy do montowania palm. Nie było to wcale takie proste, bowiem nasze palmy miały stanąć w kościele, a zatem ich rozmiar odbiegał od tych, z którymi sami podążymy w najbliższą niedzielę do świątyni. Podzieliłyśmy grupę na dwa zespoły i prace ruszyły do przodu.